Bezoek van EvTA aan CMA / India
21 november – 2 december 2011-11-28
Willem Smouter
Peter Binnenkade

1. Inleiding en aanleiding
Aanleiding voor de reis was, naast het lesgeven van Willem Smouter, de wens van EvTA om in informele sfeer de bestuurlijke contacten met CMA aan te halen.

2. Programma

In principe elke dag lesgeven, 3 uur WS (brief aan de Efeziers), 1 uur PBi (missionair zijn), behalve
zaterdag 26/11: meeting met Koreaanse zendelingen en Boardmeeting CMA;
zondag 27/11: 3 kerkdiensten en diner met Koreaans echtpaar;
maandag 28/11: 3 huisbezoeken en 2 daycare centers bezocht; en
vrijdag 2/12: bezoek office CMA, nieuwbouw CMA-gebouw en lunch met Roy’s.
3. Gesprekken en indrukken
3.1 Familie Roy

De relatie met Sujoy lijkt weer hersteld te zijn. Met broer Supryo hebben we tijdens de zondag kort gesproken. Zijn werk lijkt minder goed te gaan. De aangenomen zoon Ranjit is na een tijdje afwezigheid weer terug in de familie. Hij is nu 1e jaar student aan het seminarie.
Wij hebben op diverse tijdstippen met Sukrit en SangYee gesproken, afzonderlijk alsook tezamen. Bemoedigend was dat ze op een aantal punten zelf acteren op de punten waar wij bijzondere aandacht voor hebben:
• Sukrit heeft, naast de Board, een groep van vijf predikanten met wie hij plannen bespreekt. Ondanks teleurstelling gaat hij daarmee door
• Koreanen zeggen: zelfstandig worden, ook financieel; een zoon van 25 moet op eigen benen leren staan
• Betekent onder meer dat predikanten stap voor stap mede gefinancierd moeten worden door eigen kerk
• Ze werken (volgens SangYee) aan samenwerking met andere presbyterianen ipv uitbreiding met nog meer gebouwen
• Onafhankelijk van ons bleek Sukrit overleg te starten met Indiër die “projectmanager” kan zijn – beginfase.
• Willem heeft Boardmeeting meegemaakt en gezien dat beleid over grondverkoop en pensioenvoorzieningen daar metterdaad besproken wordt – bredere verantwoordelijkheid dus.

3.2 Organisatie van het werk van SR
– CMA
– Office (3 staf)
– Lydia Mission House (Asha, 21 jaar, 4 jaar bij de Roy’s, woont achter de keuken)
en Kokounda, 50 jaar, 24 jaar bij Roy’s, woont bij de kerk, zijn gezin woont
elders)
– Ideal Mission school in Canning
– IRPTS Seminary
– Good Samaritan medical hospital (in aanbouw)
– Diverse crèches, binnen en buiten Calcutta
– Salt and Light boot
– Klinieken op diverse Sunderban eilanden
– Calcutta Love Presbyterian Church
120 dochterkerken met in totaal 25 predikanten en 40 evangelisten. De gemeenten hebben elk 20-100 leden (informatie Sukrit)
De moederkerk zelf had op de zondag waarop wij de diensten bijwoonden ‘slechts’ circa 30 bezoekers (Bengali-dienst) en 20 bezoekers (Engelse dienst). Wel was er daarnaast nog een Bengaalse en nog een Hindi-dienst. Aan de kerk is ook een crèche verbonden voor jonge kinderen uit de nabije omgeving en voor de lunch schuiven ook oudere hulpbehoevende buurtbewoners aan.

– Seminarie IRPTS
Het gebouw in Canning is simpel en (nog) onaf, maar te groot voor het betrekkelijk klein aantal studenten. Wij kregen een aparte lunch omdat onze ingewanden vermoedelijk bezwaar tegen het Indiase eten van de studenten gehad zou hebben. De lesuren waren van 10.30 – 13.00 uur en van 14.00 uur tot 15.30 uur. Willem gaf onderwijs over de Efezier-brief en Peter heeft een aantal discussies gevoerd met de studenten over ontwikkelingen in het missionair-zijn, in het Westen maar ook in de Bengaalse omgeving.

De opleiding wordt niet landelijk, maar wel binnen de Bengaalse kerken erkend.
De tanende belangstelling wordt geweten aan het feit dat andere werkgevers meer betalen, CMA niet altijd (op tijd) kan betalen, de toestroom vanuit andere kerken afneemt, de plaatsingsmogelijkheden binnen CMA-kerken (financieel) beperkt zijn en de verwikkelingen omtrent vertrek Dipendu.
Tijdens de studie valt 10-20% af vanwege gebrek aan gaven, 10-20% zijn drop-outs en rond de 30% zouden van excellente kwaliteit zijn.

3.3. Salarissen
Er bestaan nu concrete plannen voor een pensioen: van alle medewerkers wordt INR 100-200 ingehouden (CMA betaalt er eenzelfde bedrag bij) en belegd via een externe verzekeringsmaatschappij. Eenmalige uitkering volgt bij pensionering.

3.5. Toekomstplannen
Desgevraagd vertelde Sukrit dat hij nog steeds de roeping voelt om het evangelie te verkondigen onder de Bengaals-sprekende bevolking in West-Bengal, India, Nepal en Bangladesh; mogelijk ook nog verder in de Aziatische wereld. Maar ook zijn ambities op medisch en diaconaal gebied blijven sterk aanwezig.
Daarnaast is de gedachte van een weeshuis en een christelijk TV-station (Samuel) nog steeds levend (vooral bij SangYee).

4. Conclusies en aanbevelingen

De omvang van de nieuwbouw van het CMA Missioncenter verraste ons. Het moet 5 woonlagen krijgen boven een parkeergarage op de begane grond. Daarvan zijn er nu drie lagen in ruwbouw klaar. Het staat in een relatief ‘dure’ wijk – het gebouw ernaast wordt een hotel. De begroting hiervoor van Euro 413.000,= (een bedrag uit 2009, vraag is of dat nog steeds reëel is ) zal afkomstig zijn vanuit Korea.

Tijdens de afsluitende lunch met de Roy’s noemde SangYee een project om bruine rijst te gaan telen/inkopen/verspreiden omdat dat veel gezonder zou zijn. Sukrit vroeg onze aandacht voor een project om schoolmelk te gaan verspreiden in de crèches (0.25 liter per kind per dag). Bijdragen (bv van commerciële sponsoren) zijn welkom.

Onze rol en invloed als buitenlandse partner is gering maar niet onbelangrijk. We moeten hen als EvTA blijven steunen met predikanten maar ook broederlijke adviezen niet schuwen. De uitzending van predikanten zal echter in de komende jaren afhangen van de aantallen studenten.

Wij ontmoetten op de eerste dag in de auto een oud-student van het seminarie ds. dr Arup Karali uit Tamil Nadu (arupk_2000@yahoo.com) die vol lof was over het werk van CMA. Hij is naast zijn ‘gewone’ werk als business consultant ook nog zeer actief in het kerkelijk werk in India.